De kennis rondom burn-out ontbreekt nog bij veel werkgevers. Terwijl er preventieve maatregelen zijn die organisaties kunnen inzetten om dit tegen te gaan. Het optreden van burn-out in bedrijven leidt tot grote problemen door langdurig verzuim en toegenomen werkdruk bij collega’s.
Klachten ontwikkelen zich geleidelijk
De klachten van burn-out ontwikkelen geleidelijk. Er is een situatie waarin de belastbaarheid van een werknemer niet meer voldoende is om aan taakeisen te voldoen. De belastbaarheid is gericht op eigen gezondheid en gebeurtenissen die extra aandacht en energie vragen. Zonder het maken van keuzes gaat de werknemer compenseren. Dit compenseren gaat in eerste instantie ten koste van functioneren op het werk en resulteert uiteindelijk in gezondheid en arbeidsuitval.
Belemmerende en bevorderende factoren voor herstel
Er zijn diverse belemmerende factoren voor het herstel van functioneren, zoals behandelingen die niet op de oorzaak gericht zijn. Maar ook onbegrip bij werkgevers. Erkenning, steun bieden en een gunstig werkperspectief schetsen zijn onder meer factoren die helpen bij een goed verloop van burn-out.
Risicofactoren voor burn-out zijn:
•
Hoge inspanning gepaard met lage beloning. Werkkenmerken die een inspanning vereisen zijn: tijdsdruk,
fysieke inspanning, taakinterrupties. Werkkenmerken met een belonend karakter hebben betrekking op: financiële beloning, waardering (respect en ondersteuning), baanzekerheid en ontwikkelingsmogelijkheden (promotiekansen, behoud van status).
•
Hoge psychologische taakeisen. Onder psychologische taakeisen worden verstaan: stressoren zoals hoge
tijdsdruk, hoog werktempo, moeilijk en geestelijk inspannend werk.
•
Weinig taakautonomie. Onder taakautonomie wordt verstaan de controle die een werknemer heeft over
zijn taken en/of het vermogen om de aanwezige stressoren te beïnvloeden.
•
Weinig sociale steun van collega’s en weinig sociale steun leidinggevende.
•
Procedurele onrechtvaardigheid binnen de organisatie. Procedurele onrechtvaardigheid gaat over de
processen in een organisatie: worden de formele procedures binnen een organisatie voor de besluitvorming rechtvaardig gevonden?
•
Relationele onrechtvaardigheid. Relationele rechtvaardigheid gaat vooral over de relatie met
leidinggevenden, bijvoorbeeld of deze onpartijdig is.
•
Hoge emotionele taakeisen (met name voor mannen). Onder emotionele taakeisen wordt verstaan
emotioneel zwaar werk of werk dat een sterke persoonlijke betrokkenheid vraagt.